حق چیست و باطل کدام است ؟این دغدغه مقدسی است که در طول تاریخ بشر همواره ذهن انسان را به خود مشغول ساخته و پاسخ آن به اختلاف دیدگاهها واهدافی که درباره حیات وی اتخاذ شده اند مختلف بوده است . تاریخ مؤید این حقیقت است که بشر همواره رویدادهای پیرامون خویش را به حق و باطل تقسیم کرده ‘ آنها را مطابق جهان بینی خود تفسیر نموده است . وی به اقتضای حکمت خداوند موجودی بالفطره حقگراست و باید با گرایش ذاتی به عدالت ‘ راه خویش را به سوی حق از میان راههای باطل بیابد. لذا خداوند او را به قدرت تعقل مجهز نموده تا بتواند راه بندگی معبود را تا سر منزل مقصود بپیماید. گام نخست‘ شناخت حق و باطل است و زلالترین معرفت آن است که از سرچشمه حکمت به دست آید . لذا جهت یافتن پاسخی روشن بر مصادیق حق و باطل به نظاره نهج البلاغه نشستیم تا با نور کلامش جان خاموشمان را بیفروزد و از چشمه معرفتش کام تشنه مان را سیراب کند.
مقاله‘ به مقایسه دقیق و واژه به واژه هفت نسخه از ترجمه های نهج البلاغه اختصاص دارد. علاوه برآن با این مقایسه به سبک و سیاق وعبارت پردازیهای هر مترجم پی می بریم . دقت و وسواس مترجمین را در حسن انتخاب نزدیکترین واژه معادل از زبان فارسی نیز باز می یابیم. شاخصترین ویژگی نسخه اصل (نسخه ترجمه دکتر شهیدی )‘رعایت جانب اختصار و سجع پردازی در عبارتهای برگردان است . برای اثبات این نظر‘تعداد واژه های بکار رفته در ترجمه یک عبارت ‘در هفت نسخه شمارش شد تا روشن شود تعداد کلمه های برخی از نسخه ها حتی بیش از دو برابر دیگر نسخه هاست . با این مقایسه دریافتیم که در متن عربی به لحاظ اعراب یا پس و پیش آوردن کلمه ها نیز تفاوتهایی به چشم می خورد ‘ ناگفته نماند که مترجمین از دو طیف روحانی و دانشگاهی انتخاب شده است ‘نوع واژه ها و سبک و سیاق عبارت پردازی هر قشر و طیف رابطه مستقیمی با زمینه های علمی و پیشینه تحصیلی آنان دارد.