حسین هرسیچ

این مقاله در پی آنست که با استفاده از روش های توصیفی و تحلیلی به تجزیه و تحلیل ویژگی ها، مبانی و مؤلفه های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران بپردازد. قدرت نرم از اهمیت فوق العاده ای برای بقا و استمرار نظام های مردم سالار، در مقایسه با نظام های اقتدار گرا و استبدادی برخوردار هست. جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک نظام مردم سالار دینی، از بدو تولد در پی کسب، حفظ، استمرار و افزایش مؤلفه های قدرت نرم خود بوده است. چرا که با افزایش قدرت نرم درمواقع عادی، ضمن توانایی جلب و جذب افکار، اذهان، و قلوب توده ها، می تواند به هم افزایی و ذخیره سازی قدرت سخت و نیمه سخت خود در مواقع بحرانی دست یابد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که نوع قدرت نرم مورد استفتده جمهوری اسلامی، در نقایسه با نظام های لیبرال دموکراسی غربی، از نوع قدرت نرم رشد محور، به معنای توانایی نفوذ در رفتار دیگران بدون اجبار و اغوا، و عمدتا بر پایه ارشاد،است. سه مؤلفه اصلی قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، مرکب از نظریه مردم سالاری دینی، فرهنگ شهادت و عدالت، و اصول استقلال و آزادیدارای عناصر تفکیک ناپذیر از یکدیگر هستند که برگرفته از مبانی اسلام ناب محمدی(ص) و به ویژه فرهنگ متعالی شیعه است، و توانسته در مقایسه با نظام های سیاسی موجود افکار و اذهان مردم ایران و کشورهای منطقه را به خود جلب و جذب کند.