امیرعباس امامی

یکی از مفیدترین روش ها برای تشخیص زمان ورود و خروج به بازارهای بورس، روش تحلیل تکنیکی است. تحلیل تکنیکی به مجموعه ای از قوانین معاملاتی اطلاق می شود که با بررسی روند گذشته قیمت ها، سعی در پیش‎بینی روند آینده آن‎ ها دارند. با توجه به گستردگی و تعدد روش های تحلیل تکنیکی و این نکته که تمامی‎روش های تحلیل تکنیکی در تمامی بازارها قابل استفاده نیستند، در این مقاله سعی شده است سودآوری برخی شاخص های تحلیل تکنیکی پرکاربرد در بازار بورس تهران مورد مقایسه قرار‎گیرد. به این منظور، سودآوری 46 قاعده معاملاتی، شامل انواع میانگین های متحرک بلندمدت و کوتاه مدت، حدود محافظ و مقاوم، باندهای بولینگر، نوسانگر های استوکاستیک، شاخص قدرت نسبی و میانگین متحرک هم‎گرایی/ واگرایی بر روی 22 شرکت پرمعامله بورس تهران، مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای انجام آزمون های آماری، به‎دلیل عدم وجود شرایط آزمون های نرمال، از تکنیک "بوت استرپ" استفاده شده است. نتایج نشان می دهد در بین شاخص های آزمون شده، میانگین های متحرک کوتاه‎مدت و نوسانگر ها از بیشترین سودآوری و حدود محافظ و مقاوم از کم‎ترین سودآوری برخوردارند. میانگین های متحرک بلندمدت نیز با این‎که از سودآوری بیشتری نسبت به استراتژی خرید و نگهداری برخوردار بوده اند، سود کم‎تری را در مقایسه با نوسانگر ها و میانگین های متحرک کوتاه‎مدت ایجاد می‎کنند