سید امیر محمد انوار

ابن فارض مصری عارف و شاعر بزرگ قرن ششم و هفتم مصر را قصیده ای معروف است در عشق خالق ازلی و بادة وجودی لم یزلی‘که در نوع خود بی همتا و بی نظیر است . و در طول تاریخ بزرگان ادب و عرفان شروحی بر آن نگاشته اند. از آن جمله نورالدین عبدالرحمن جامی کتاب لوامع را و امیر سیدعلی همدانی ملقب به علی ثانی کتاب مشارب الاذواق را. نگارندة این شرح منظوم روشی ابتکاری را در شرح این قصیده پیش گرفته است. ضمن ترجمه و تفسیر ابیات‘بکشف رموز و اسرارآن پرداخته و موضوع قصیدة خمریه را با وقایع اسلامی و یاد پیغمبر مصطفی(ع) و ولیّ مرتضی(ع) و واقعة کربلا و قهرمانان آن که نمایانگر عشق پاک الهی هستند تطبیق کرده است . و پیش از شرح منظوم‘مقدمه ای دربارة ابن فارض ومعانی بادة عرفانی و شروح خمریّه گفته آمد. تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.