مرتضی راستی برزکی

در این مقاله مسأله یکپارچه زمان بندی تولید و توزیع سفارش ها در حالت تک مشتری برای سیستم تولیدی «تولید برای سفارش» در یک زنجیره تأمین بررسی شده است. یک تولیدکننده nسفارش از یک مشتری دریافت می کند. سفارشات لازم است توسط یک ماشین پردازش و در قالب دسته هایی به مشتری ارسال شود. ارسال دسته ایِ سفارش ها منجر به کاهش هزینه های ارسال می شود؛ اما ممکن است موجب افزایش تأخیر بعضی از سفارش ها شود. هدف تعیین توالی پردازش کارها و تعیین دسته بندی آنها برای ارسال است؛ به طوری که مجموع وزنی تأخیر کارها و هزینه های ارسال کمینه شود. مسئله به طور قوی NP-hard است. در این مقاله، مدل خطی مختلط به همراه روش های بهینه سازی کلونی مورچگان و سیستم مورچه نخبه گرا برای حل مسأله گفته شده ارائه شده است. به منظور بررسی کارایی این دو روش، تست های محاسباتی با رویکرد طراحی آزمایش ها به صورت کامل انجام شده است و تحلیل نتایج با به کارگیری تکنیک آنالیز واریانس صورت گرفته است. نتایج تست محاسباتی، کارایی روش ACS را نشان می دهد. همچنین وضعیت عملکرد روش ACS برای گروه های مختلف و پارامترهای مسئله، تجزیه و تحلیل شده است.

هر ساله تعداد زیادی از مردم بر اثر تصادفات رانندگی در جاده های کشور متحمل خسارات سنگین و بعضاً غیر قابل جبران می شوند. این امر باعث شده تا دست اندرکاران حمل و نقل، تمرکز ویژه ای بر موضوع ایمنی راه ها داشته باشند. اما آنچه در این بین اهمیت دارد این است که در راستای ارتقای ایمنی جاده ها در چه مواردی باید سرمایه گذاری نمود. به همین منظور در این مقاله به بررسی عوامل مهم اثرگذار در ایمنی راه های کشور با استفاده از رویکرد تجزیه و تحلیل چندمتغیره پرداخته شده است. بنابراین ابتدا متغیرهای تأثیرگذار بر وضعیت ایمنی راه های کشور مشخص شده و سپس عوامل اصلی مؤثر با استفاده از روش تحلیل عاملی تعیین شده اند. سپس استان های کشور با در نظر گرفتن امتیاز عامل های به دست آمده و بر اساس یک شاخص کلی رتبه بندی شده اند. در نهایت نیز روند تغییرات شاخص کل برای برخی استان های کشور از سال 1387 تا 1392 بررسی و تحلیل شده است.

هدف از این پژوهش ارائه دو روش جدید برای حل مسائلی با برهم کنش بین معیارها در مسائل تصمیم گیری با معیارهای چندگانه است. از آنجا که معیارهای مورد ارزیابی در مسائل تصمیم گیری با معیارهای چندگانه، ممکن است بر یکدیگر تأثیر داشته باشند، نیاز به روش هایی که تأثیرات متقابل را لحاظ کند، ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش ضمن معرفی و دسته بندی اثرهای متقابل بین معیارها، به معرفی دو روش جدید در این زمینه پرداخته می شود. روش های جدیدی که در این مقاله معرفی می شود مربوط به حل مسائلی با برهم کنش بین معیارهاست. برهم کنش بین معیارها به دسته ای از آثار متقابل بین معیارها گفته می شود. در حال حاضر دو روش برای حل مسائل دارای برهم کنش بین معیارها ارائه شده است که نشان دهنده ضعف روش های حل برای این بخش از مسائل تصمیم گیری است. در این مقاله نیز دو روش جدید برای حل این گونه مسائل ارائه می شود. رویکرد روش های جدید ارائه شده، اثر دادن برهم کنش های موجود در ماتریس تصمیم است. نتایج به دست آمده بیان کننده کارایی روش های ارائه شده در حل مسائل است.