بهزاد حاجیلویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر «سنجش برای یادگیری» بر ساختار هدف کلاس و سرزندگی تحصیلی دانشجویان در دو گروه از دانشجویان (قوی و ضعیف) اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان رشته روان شناسی دانشگاه زنجان در سال تحصیلی 95-94 بود که از بین آنها دو کلاس 34 و 33 نفری از دانشجویان رشته روان شناسی به صورت در دسترس انتخاب شدند. این پژوهش با رویکرد آزمایشی اجرا شد که برای کنترل بیشتر بر شرایط آزمایش، 16 نفر از دانشجویان قوی کلاس اول (درس آمار) و 16 نفر از دانشجویان ضعیف کلاس دوم (روان شناسی فیزیولوژیک) به شیوه سنجش برای یادگیری و همچنین 16 نفر از دانشجویان ضعیف کلاس اول (درس آمار) و 16 نفر از دانشجویان قوی کلاس دوم (روان شناسی فیزیولوژیک) به شیوه عادی (سنجش تراکمی) آموزش دیدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد سنجش برای یادگیری بر کاهش ساختار هدف اجتنابی و افزایش سرزندگی تحصیلی دانشجویان مؤثر است. معنی دار بودن اثر نوع سنجش کلاسی نشان داد زمانی که دانشجویان با سنجش برای یادگیری روبه رو می شوند عملکرد بهتری نشان می دهند. همچنین معنی داری اثر تعاملی نشان داد تأثیر سنجش تکوینی بر متغیرهای ساختار هدف کلاس و سرزندگی تحصیلی در دانشجویان ضعیف بیشتر از دانشجویان قوی است.