امید سلیمانی

مدیریت سرمایه در گردش یک فرآیند تجاری است که به شرکت ها کمک می کند تا از دارایی های جاری خود استفاده موثری کرده و جریان نقدی را بهینه کنند. تمرکز آن حول اطمینان از انجام تعهدات و هزینه های مالی کوتاه مدت است و در عین حال به اهداف بلندمدت تجاری کمک می کند. هدف مدیریت سرمایه در گردش به حداکثر رساندن کارایی عملیاتی است. در کشورهایی که نوسان قیمت ها بالاست وام بانکی بر مدیریت سرمایه در گردش شرکت ها اثرگذار است. هدف از این تحقیق آزمون احتمال وجود رابطه تغییرات تسهیلات بانکی با مدیریت سرمایه در گردش شرکت های بورسی و فرابورسی است. در این تحقیق رابطه تسهیلات بانکی با میزان نگهداشت وجه نقد، بدهکاران، موجودی ها، بستانکاران و پیش دریافت ها در 205 شرکت بورسی و فرابورسی با تحلیل رگرسیون مبتنی بر داده های پنلی در یک دوره 5 ساله از 1397 تا 1401 بررسی شد. یافته ها نشان داد بین میزان تسهیلات بانکی با میزان نگهداشت وجه نقد، بدهکاران، موجودی ها، بستانکاران و پیش دریافت ها در شرکت های بورسی و فرابورسی رابطه معناداری وجود دارد. در شرایط تورمی دریافت تسهیلات بانکی بر متغیرهای مالی شرکت ها و مدیریت آنها اثرگذار است.

درماندگی مالی پدیده ای است که هر سازمانی احتمال مواجه با آن را خواهد داشت، به خصوص اینکه همواره ریسک هایی اعم از سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سلامت و ... در حال رخ دادن است. با توجه به نوسانات و اتفاقات احتمالی که همواره در حال رخ دادن هستند، امروزه بحث دانش و ریسک پذیری مالی و تاثیر آن بر موفقیت بانک ها از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این تحقیق تعیین رابطه مدیریت دانش و ریسک پذیری مالی با درماندگی مالی بانک ها در سال 1402 بود. ابزار پژوهش پرسشنامه 5 گزینه ای بسته محقق ساخته که در بین 100 نفر از کارکنان بانک ها با روش نمونه گیری هدفمند توزیع گردید. برای پیش بینی متغیر وابسته از رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین مدیریت دانش با درماندگی مالی بانک ها رابطه ای معنادار و معکوس وجود دارد. همچنین بین ریسک پذیری مالی با درماندگی مالی بانک ها رابطه ای معنادار و معکوس وجود دارد. بر اساس نتایج تحقیق بانک ها برای فرار از درماندگی مالی باید همواره مدیریت دانش و ریسک پذیری مالی خود را بر اساس اتفاقات داخلی و خارجی بهبود دهند. با توجه به پیشرفت مستمر دانش و ریسک های موجود بانک ها برای ماندن در صحنه رقابت نمی توانند از سیاست های حفظ ریسک پذیری و مدیریت دانش همراه با مدیریت ریسک های احتمالی دوری گزینند. این تحقیق برای کمک به موفقیت بانک ها دارای ارزش می باشد.