مریم قاسمی گودرزی

زمینه و هدف: خودکارآمدی تحصیلی مجموعه ای از باورهای فردی در مورد شایستگی تحصیلی، پشتکار و انگیزه است که نشان دهنده اعتماد فرد به توانایی خود برای انجام تکالیف تحصیلی است. خودکارآمدی تحصیلی می تواند تأثیر بسزایی در موفقیت تحصیلی دانشجویان و پیشرفت نظام آموزشی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی و ارزیابی وضعیت خودکارآمدی تحصیلی با تکنیک مطلوبیت تحصیلی انجام شده است.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان شاغل در دانشگاه علوم و فنون مازندران در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱، که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر اساس مقطع)،) به تعداد ۳۳۵ نفر انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی تحصیلی استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف، یومن ویتنی و ویلکاکسون به کمک نرم افزار SPSS21 استفاده شده است.یافته ها: یافته ها نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان در وضعیت نسبتاً مطلوب می باشد. همچنین بین خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان با متغیرهای جنسیت، سن، مقطع تحصیلی تفاوت معناداری در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد. اما بین خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان با متغیر ترم تحصیلی تفاوت معناداری وجود ندارد. یافته های این پژوهش نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان در وضعیت نسبتاً مطلوب می باشد.نتیجه گیری : مدیران و برنامه ریزان دانشگاه علوم و فنون مازندران بایستی تشکیل کارگاه ها و دوره های آموزشی، ایجاد محیطی حمایت گرانه، توجه به کارهای جمعی، گروهی و تیمی بین دانشجویان، تورهای علمی و تفریحی جهت تقویت خود کارآمدی دانشجویان را مورد توجه قرار دهند.