هنگامه پایاب

مقدمه و هدف: امروزه مهم ترین مسئله در موفقیت های ورزشی و حرکتی مخصوصا برای کودکان بهبود انگیزش آنها است. لذا هدف این مطالعه مقایسه بازی های چالشی و غیر چالشی برانگیزش حرکتی کودکان بود. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش ازمون- پس آزمون بود شرکت کنندگان این تحقیق 40 کودک (میانگین سن 15/6 و انحراف استاندارد 12/1) بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه بازی های چالشی (20 نفر) و غیر چالشی(20 نفر) تقسیم شدند. سپس برای مدت هشت هفته و دو جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه مداخلات مهارت های حرکتی را دریافت کردند. داده ها با آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد اثر تمرین برای انگیزش در گرووها معنادار است به طوری که میزان تغییرات انگیزش حرکتی از پیش آزمون به پس آزمون در گروه چالشی بیشتر از گروه غیر چالشی بوده است. بنابراین تمرین چالشی بیشتر از تمرین غیر چالشی بر بهبود انگیزش اثرگذار است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه به استفاده از شکل بازیگونه مداخلات در سنین کودکی تاکید دارد و در طراحی مداخلات استفاده از دست کاری قیود و چالشی بودن آن برای انگیزش کودکان کمک کنننده می باشد.