احمدرضا نقش نیلچی

با بررسی و تحلیل سطح دانش و میزان کارایی فارغ التحصیلان رشته تحصیلی مهندسی کامپیوتر با گرایش نرم افزار، بسیاری از کارشناسان آموزشی و صاحبنظران به این نتیجه ناخوشایند و تلخ رسیده اند که آنان بسیاری از مطالب و موضوعات اساسی و بنیادی مهندسی را نمی دانند و نه تنها توانایی اجرای علوم عملی و کاربردی را ندارند، بلکه از ارایه فهم صحیح این علوم نیز عاجزند. این مقاله به ریشه یابی این مسئله پرداخته و مهمترین عامل این معضل را برنامه های آموزشی و روبنایی و دوری جستن از دروس زیربنایی و کلاسیک مهندسی در این رشته تحصیلی یافته است. به علت تنوع کاربردهای این رشته و سرعت در نوآوری، در اکثر قریب به اتفاق برنامه های آموزشی جدید مهندسی کامپیوتر با گرایش نرم افزار، مطالب و دروس روبنایی اما در عین حال جذاب گنجانیده شده است که قهراً از تدریس دروس زیربنایی و کلاسیک می کاهد. در این مقاله،  با انتقاد از این روند، یک برنامه آموزشی با زیربناهای مستحکم و اصولی مهندسی پیشنهاد شده است.