شناسایی و بهبود شایستگی های اعضای هیئت علمی دانشگاه (مورد مطالعه دانشگاه پیام نور)
حوزه های تخصصی:
روش پژوهش ترکیبی اکتشافی دو مرحله ای از نوع ابزار سازی بود. روش پژوهش کیفی ، مطالعه موردی کیفی و مشارکت کنندگان بالقوه شامل ١٧ نفر از اعضای هیئت علمی دانشکده های تربیت بدنی بودند. رویکرد نمونه گیری، هدفمند و روش نمونه گیری صاحب نظران کلیدی بود. ابزار پژوهش مصاحبه نمیه ساختارمند بود و تحلیل مضمون در این بخش ، دو مضمون فراگیر شایستگی اخلاقی درونی و بیرونی و چهار مضمون عوامل سازمانی و عوامل محیطی (درونی ) و عوامل سازمانی و محیطی (بیرونی ) و نود و هشت مضمون پایه را درباره شایستگی های اخلاقی اعضای هیئت علمی دانشکده های تربیت بدنی ایران کشف نمود. در بخش کمی روش تحقیق توصیفی - پیمایشی بود و جامعه آماری مورد مطالعه کلیه اعضای هیات علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشکده های سراسری می باشد. که طبق آخرین آمار ٣٨ مرکز آموزشی می باشد که جامعه اماری این تحقیق ٣٦٩ نفر بوده است که تعداد نمونه آماری آن بر اساس فرمول کوکران ١٨٩ نفر محاسبه شد. ابزار مورد استفاده در بخش کمی ، مقیاس محقق ساخته بر اساس شبکه مضامین بخش کیفی بود. تحلیل کمی با تحلیل عامل تاییدی برای تعیین اعتبار الگو انجام شد. نتایج بخش کمی با استفاده از تحلیل عامل مرتبه اول و دوم نشان داد که الگوی شایستگی اخلاقی اعضای هیئت علمی دانشگاه های تربیت بدنی دارای روایی سازه است . همچنین عوامل محیطی و سازمانی (درونی و بیرونی ) تأثیر معناداری بر الگوی شایستگی های اخلاقی اعضای هیئت علمی دانشگاه های تربیت بدنی دارا هست .