پرویز بیات مختاری

موافقان کاهش دوره تصدی حسابرس بر این عقیده هستند که حسابرسان بعد از حضور طولانی مدت در کنار یک صاحبکار به دلیل وابستگی های اقتصادی، انگیزه بیشتری برای حفظ صاحبکار و پذیرش دیدگاه ها و خواسته های وی خواهند داشت که این امر استقلال آنها را مخدوش و ممکن است باعث کاهش کیفیت حسابرسی شود. مخالفان کاهش دوره تصدی حسابرس، اعتقاد دارند مخارج اجرا و اعمال کاهش دوره تصدی حسابرس بیش از منافع آن است. آنها استدلال می کنند که عوامل دیگری نظیر نیاز به حفظ اعتبار و شهرت و ترس از طرح دعاوی حقوقی علیه آنها وجود دارد که حسابرسان را وادار به حفظ استقلال و افزایش کیفیت حسابرسی می کند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی اثر تعدیل کننده دوره تصدی حسابرس بر رابطه بین اندازه حسابرس و کیفیت حسابرسی است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردیده است. نتیجه بررسی 142 شرکت و تعداد 852 مشاهد شرکت -سال پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1395 الی 1400 حاکی از آن است که بین اندازه حسابرس با کیفیت حسابرسی (هزینه سرمایه) رابطه مثبت معنادار وجود دارد. به عبارتی، در شرکتهایی که حسابرس آنها توسط سازمان حسابرسی صورت پذیرفته است، کیفیت حسابرسی بالاتر است. یافته های این پژوهش نشان داد که دوره تصدی حسابرس می تواند رابطه بین اندازه حسابرس و کیفیت حسابرسی را کاهش دهد.