سامان پولادی

امروزه، مسئولیت اجتماعی شرکت ها، بخش جدایی ناپذیری از مطالعات مالی اقتصادی جهان تلقی می شود. شیوه های مسئولیت اجتماعی شرکتها در کشور های توسعه یافته و در حال توسعه و خصوصیات و الگوهای افشای مسئولیت اجتماعی بین بخش های مختلف، متنوع است. مسئولیت اجتماعی شرکت ماهیتی است که شرکتها باید نه فقط در مقابل سهامدارانشان پاسخگو و مسئول باشند بلکه همچنین باید در مقابل سایر سهامداران از جمله اعتباردهندگان، خرده فروشان از همه مهمتر مشتریانشان نیز مسئول باشند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین مسئولیت اجتماعی شرکت و فرصتهای رشد می باشد و قلمرو زمانی سال های بین ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸ بوده است. به طور کلی روش آماری مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی و رگرسیون چندگانه است. فرضیه ها از طریق نتایج حاصل از الگوهای اقتصادسنجی و رگرسیون چند متغیره مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور تعیین معنی دار بودن الگوی رگرسیون از آماره F فیشر استفاده شده است. برای بررسی معنی دار بودن ضریب متغیرهای مستقل در هر الگو، از آماره t استیودنت در سطح اطمینان ۹۵%، استفاده شده است. بدین منظور از نرم افزارهای EXCEL و EVIWES استفاده شده است. همچنین از آزمون دوربین واتسون نیز برای بررسی نبود مشکل خود همبستگی بین جملات پسماند استفاده گردید. بر اساس روش حذف سیستماتیک تعداد ۱۰۷ شرکت به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. نتایج تحقیق نشان داد بین مسئولیت اجتماعی و فرصتهای رشد ارتباط معنادار وجود دارد. کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین مسئولیت اجتماعی و فرصتهای رشد تاثیرگذار است.