ریحانه شجاعی

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش سازگاری پس از طلاق بر انعطاف پذیری شناختی و تنظیم هیجان در زنان با سابقه طلاق شهر اصفهان بود. طرح نیمه تجربی با پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 نفر از بین زنان با سابقه طلاق شهر اصفهان که 1401 به مراکز مشاوره شهر اصفهان مراجعه کرده و دارای پرونده بودند، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 120 دقیقه ای سازگاری پس از طلاق فیشر (1994) را آموزش دید و گروه کنترلی آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و واندر- وال (2010) بودند. دادهها با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری به کمک نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند. یافتهها نشان داد مداخله تفاوت معناداری را بر مولفههای انعطاف پذیری شناختی و تنظیم هیجان بین دو گروه کنترل و آزمایش زنان با سابقه طلاق ایجاد کرده است (05/0< P). با توجه به تاثیر آموزش سازگاری پس از طلاق بر انعطاف پذیری شناختی و تنظیم هیجان توصیه میشود مشاوران، درمانگران و روانشناسان بالینی از روش مذکور برای افزایش توانمندی شناختی و عاطفی و خودتنظیمی افراد با سابقه طلاق استفاده کنند.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پذیرش خود بر اساس تصویر بدنی، نقش جنسیتی و جو عاطفی خانواده باتوجه به نقش میانجیگری تنظیم شناختی هیجان در بین دختران متقاضی جراحی زیبایی در استان اصفهان انجام شده است. روش پژوهش همبستگی با رویکرد مدل معادلات ساختاری میباشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دختران 17 تا 35 سال متقاضی جراحی زیبایی (مراجعهکننده به مراکز جراحی زیبایی) شهر اصفهان در سال 1402 بود که 328 نفر آنان به صورت هدفمند مشارکت کردند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های پذیرش خود چمبرلین و هاگا (2011)، تنظیم شناختی هیجان گرنفسکی و همکاران (1999)، نقش جنسیتی بم (1974)، تصویر بدنی کش (2015) و جوعاطفی خانواده آلفرد بیهیل برن (1994) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرمافزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای برونزاد تصویر بدنی، جو عاطفی خانواده و ابعاد نقشهای جنسیتی (به جز نقش جنسیتی خنثی) با میانجیگری تنظیم شناختی هیجانی اثر غیر مستقیم (p< 0/05) بر متغیر درونزاد پذیرش خود در میان دختران دارند. به علاوه، نتایج نشان داد متغیرهای ارزیابی ظاهر، ارزیابی تناسب، گرایش تناسب، ارزیابی سلامت، گرایش بیماری، وزن ذهنی و دلمشغولی با اضافه وزن اثر مستقیم (p< 0/05) بر متغیر پذیرش خود در میان دختران دارند. همچنین متغیرهای تجربههای مشترک، هدیه دادن، تشویق کردن اثر مستقیم (p< 0/05) بر متغیر پذیرش خود دارند. نقش های جنسیتی اثر مستقیم (p< 0/05) بر پذیرش خود با میانجی گری تنظیم شناختی هیجانی دارند.