ماریا افشاری راد

با توجه به اینکه قرارگیری مکان مناسب ایستگاه های پایه(BTS) [i]</sup> از جهت بهبود همپوشانی، هزینه، برقراری ترافیک مدنظر و کنترل تداخل در شبکه های بی سیم، از اهمیت بسزایی برخوردار است، در این مقاله، هدف بهینه سازی تعداد ایستگاه های پایه و مکان آنها در محیط مدنظر، برای کاهش هزینه و پوشش دهی کامل آن، با توجه به تعداد کاربران موجود است؛ به طوری که ترافیک منطقه تأمین و تداخل ناشی از برقراری ارتباطات کنترل شود. توجه به این نکته ضروری است که ابزارهای طراحی واقعی موجود در صنعت، توانایی انتخاب مکان بهینه ایستگاه های پایه را با در نظر گرفتن احتیاجات تعریف شده در شبکه ندارند. به این منظور مدلی بر مبنای برنامه ریزی خطی عدد صحیح برای پوشش برخی از عوامل تأثیرگذار بر مکان یابی تدوین شده است. در این مدل حداقل هزینه، توان، شعاع تحت پوشش، حداکثر ظرفیت هر آنتن، فاصله ایستگاه های مجاور با در نظر گرفتن امکان انتخاب نوع ایستگاه و فاصله بین هر کاربر و ایستگاه لحاظ شده است. عملکرد مدل پیشنهادی با ایجاد یک نمونه تصادفی از کاربران و ایستگاه ها بررسی و با مدل ارائه شده دیگری، مقایسه شده است. [i]Base Transceiver Station