فاطمه طالبی سیاوشانی

مقدمه: پژوهش حاضر به مطالعه احساس نگرانی دانشجویان نخبه می پردازد. مطالعات بسیار اندکی جلوه نگرانی طبیعی را در جمعیت غیربیمار بررسی کرده اند. از این رو، در این مطالعه به علل احساس نگرانی دانشجویان نخبه پرداخته شده است که افرادی سالم و نیز سرآمد هستند؛ زیرا با آگاهی از علل نگرانی های آن ها بهتر می توان استعداهایشان را پ رورش داد. روش: مطالعه حاضر پژوهشی کیفی و از نوع توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری نمونه ای متشکل از هجده دانشجوی نخب ه (هفت دانشجوی پزشکی و یازده نفر مهندسی) بود که ب ا روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. ابزار این بررسی، مصاحبه نیمه ساخت یافته بود و داده های مصاحبه با روش تحلیل محتوای استقرایی قیاسی بررسی و تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: براساس تحلیل داده ها مشخص شد احساس نگرانی دانشجویان نخبه از چندین عامل به وجود می آید که برخی از آن ها بین دو گروه مشترک و عبارت است از: نگرانی به دلیل فراهم نبودن شرایط به فعل رساندن توانمندی ها و نگرانی درباره دستیابی به شأن اجتماعی مورد انتظار و نگرانی به دلیل نبود امکانات آموزشی مطلوب. عوامل دیگری که عمدتاً در دانشجویان پزشکی دیده شد، عبارت است از: احساس نگرانی درباره ادامه تحصیل و مسائل اقتصادی. در این میان، احساس نگرانی از فراهم نبودن شرایط به فعل رساندن توانمندی ها در ۱۰۰ درصد مصاحبه شوندگان دیده شد. بحث: فراهم نبودن زمینه و بستر لازم برای استفاده از دانش آموخته ها و ظهور توانمندی های نخبگان، دلیل اصلی بروز احساس نگرانی در آن هاست؛ عاملی ک ه با خودشکوفایی ارتباط مستقی م دارد. درواق ع، دانشجویان نخبه از آینده حرفه ای خود نگران اند، چون پیش بینی می کنند که شرایط بروز استعدادها و خلاقیت برای آن ها فراهم نیست. همچنین دانشجویان نخبه توانایی خود را فقط در حل حداقل ها می بینند؛ زیرا معتقدند اوضاع جامعه و عوامل تأثیرگذار بر آینده حرفه ای آن ها به میزان زیادی خارج از اختیار آنان است.