سوده شهریاری

ارتباطات گردشگری بخش مهمی از برقراری رابطه فرهنگی بین گردشگران و جامعه میزبان را در بر می گیرد. زیرا ارتباطات گردشگری، در تبادل های فرهنگی نقش عمده ای دارد و آشنایی با سبک زندگی سایر ملت ها عامل مؤثر دیگری در گردشگری امروز دنیا است. از این رو، برقراری تعامل های بین فرهنگی، میان ساکنان منطقه میزبان و گردشگران از موضوع های مورد توجه در این زمینه است. پژوهش حاضر، با اتخاذ رویکرد کیفی به توصیف چگونگی معنایابی پیامدهای فرهنگی ارتباطات، با تأکید بر توسعه گردشگری می پردازد، روش این پژوهش نظریه داده بنیاد با رویکرد کیفی است. این روش امکان مطالعه عمیق پدیده ها را در بافت واقعی خود فراهم می آورد. جهت اجرای روش نظریه داده بنیاد، از مصاحبه نیمه ساختاریافته، به منظور گردآوری داده ها استفاده شد. روند کار به گونه ای بود که بعد از مطالعه و بررسی های فراوان و بهره مندی از نظر مشاوران، پرسش های مصاحبه نهایی و مصاحبه ها آغاز شد و تا حد اشباع داده ها (20 نفر) ادامه یافت. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که در جامعه کُنگ با توسعه گردشگری، درک معنایی پیامدهای فرهنگی ارتباطات، میان گردشگر و میزبان، به درستی توسط جامعه محلی صورت گرفته و معنایابی را به صورتی تفسیر کرده اند که آنها را در مسیر درست قرار می دهد.