ام لیلا قربان زاده

هدف این پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی و میزان کارآفرینی فردی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بجنورد می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت تحلیل توصیفی –همبستگی می باشد. در این تحقیق نمونه ای ۱۳۸ نفری از کارکنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند و جهت گردآوری داده ها از مقیاس «هوش معنوی» کینگ (۲۰۰۸) و پرسشنامه «کارآفرینی فردی» اسکاربوروف و زیمرر استفاده شده است. اطلاعات حاصل از پرسشنامه در محیط نرم افزاری SPSS  و آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تفاوت میانگین های دو گروه مستقل، T آزمون فریدمن، محاسبات رگرسیون و آزمون ضریب همخوانی خی دو با توجه به فرضیات تحقیق تجزیه و تحلیل گردید. دراین پژوهش رابطه بین هوش معنوی و کارآفرینی فردی و مولفه های هوش معنوی یعنی تفکر وجودی انتقادی، خلق معنای شخصی، آگاهی متعالی و موقعیت هوشیاری بررسی شد. در آزمون همبستگی بین کارآفرینی و خلق معنای شخصی، آگاهی متعالی و موقعیت هوشیاری رابطه معناداری مشاهده شد ولی بین کار آفرینی فردی و تفکر وجودی انتقادی رابطه مشاهده نشد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که مولفه های خلق معنای شخصی، آگاهی متعالی و موقعیت هوشیاری به ترتیب با ضرایب 23/0، 28/0 و 32/0 بر کارآفرینی فردی تاثیر داشته و تاثیر تفکر وجودی انتقادی بر کارآفرینی فردی با ضریب 06/0 تائید نشد.