فاطمه لطیفی

ارزیابی خطر نقدشوندگی سهام بعنوان موضوعی از مباحث ریسک سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران مهم تلقی می شود. آنها نرخ بازده مورد توقع خود را مطابق با ریسک تعیین می نمایند. شرکت ها نیز برای تامین مالی پروژه های خود نیازمند انتشار سهام می باشند. لذا، کاهش قدرت نقدشوندگی سهام موجب کاهش تامین مالی از طریق انتشار سهام می گردد. در آنصورت تامین مالی محدود به استقراض می گردد. در تحقیق حاضر ارتباط نقدشوندگی سهام با تصمیمات ساختار سرمایه با دو الگوی؛ آمیهود [1] ؛ نقد شوندگی تعدیل شده [2] در 70 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 89-1383، و با بکارگیری الگوی رگرسیون به روش داده های ترکیبی بررسی شد. یافته ها نشان می دهد رابطه نقدشوندگی تعدیل شده با اهرم مالی (به ارزش دفتری) منفی است. و رابطه آمیهود با هر دو اهرم مالی (به ارزش بازار و به ارزش دفتری) معنادار نمی باشد.