غلامحسین ارزانی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر پیش بینی و مقایسه رضایت از زندگی با تاکید بر هویت دینی با قدرت تاب آوری و امید به زندگی کارکنان نظامی و انتظامی بود. روش: این پژوهش با استفاده از روش توصیفی همبستگی انجام گرفت. برای این منظور پرسشنامه مقیاس رضایت از زندگی داینر، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون، پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر، پرسشنامه هویت دینی لطیف آبادی بر روی نمونه ایی به حجم 240 نفر (120 نفر از کارکنان انتظامی و 120 نفر از کارکنان نظامی) که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، اجرا شد. نتایج: نتایج نشان داد که امید به زندگی 0/10 درصد، تاب آوری 0/12درصد و هویت دینی 0/10 درصد از رگرسیون رضایت از زندگی را تبیین می کند. همچنین قابل ذکر است که تمام متغییرها به طور همزمان (امید به زندگی، تاب آوری و هویت دینی)، 0/20 درصد از رگرسیون رضایت از زندگی را تبیین می کند. بحث: با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود افراد و مسئولان با آموزش امید به زندگی، تاب آوری و هویت دینی شرایطی را فراهم آورند که باعث رضایت از زندگی بیشتر شده و منجر به سلامت روانی بهتر این قشر فداکار از جامعه شود.