مایده گرامی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر روش تدریس مبتنی بر رویکرد اکتشافی و مقایسه آن با روش سخنرانی بر انگیزه تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان انجام شده است. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه است. جامعه آماری متشکل از دانشجویان رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان استان گیلان است. در این پژوهش 30 نفر از دانشجویان به روش هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به عنوان نمونه پژوهش به دو گروه مداخله اکتشافی و سخنرانی تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری عبارت است از پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند، که در دو نوبت به صورت پیش آزمون و پس آزمون برگزار گردید. در این پژوهش پایاییِ پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ عدد 81/0 به دست آمد. بسته آموزشیِ روش های تدریس، بر مبنای مفاهیم پایه شیمیِ کتاب های علوم تجربی تدوین گردید و در مدت زمان 45 دقیقه در 4 جلسه تدریس شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که انگیزه بیرونی دانشجویانی که به روش اکتشافی آموزش دیدند، به طور معناداری افزایش پیدا کرده است، در صورتی که افزایش در مولفه های انگیزش درونی و بی انگیزگی معنادار نمی باشد. انتظار می رود با فراهم نمودن موقعیت های یادگیری مناسب که در بردارنده توجه به شرایط فردی فراگیران باشد و با صرف زمان متناسب با فعالیت های کاوشگرانه، بتوان به ارتقای انگیزش در همه ابعاد آن دست یافت.