مهری افراشته

مقدمه و هدف پژوهش: در کشور ما، همیشه نگرشی مثبت نسبت به خانواده وجود داشته و خانواده به عنوان واحد بنیادی جامعه تلقی شده است، اما درجامعه امروزی، خانواده دچار دگرگشت مفهومی شده است. در این راستا، پژوهش حاضر درصدد شناسایی عوامل نفوذ فرهنگی در تمایل افراد به نوع جدید زندگی زوجین (هم خانگی) از دید نظریه های فرهنگی می باشد. روش پژوهش: جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، مردان و زنان تهرانی هستند که هم خانگی را تجربه کرده اند و جامعه نامحدودی را در میان مردان و زنان شهر تهران تشکیل می دادند. روش تحقیق توصیفی – پیمایشی است. از آن جایی که هم خانگی در ایران جرم محسوب می شود، شناسایی هم خانه ها به سختی انجام شده است، به همین دلیل، با استفاده از نمونه گیری هدف مند، با 25 نفر از پاسخ گویان (حجم نمونه = 25 نفر)، که تجربه هم خانگی داشته اند، مصاحبه شد. یافته ها: به منظور شناسایی عوامل موثر بر هم خانگی، ابتدا با 7 نفر از پاسخ گویان مصاحبه عمیق به عمل آمد و پس از شناسایی عوامل موثر، یک پرسشنامه طراحی شد. این پرسشنامه که متشکل از تعدادی سئوال بسته بود، و روایی و پایایی آن به دست آمده بود، در میان مردان و زنانی که هم خانگی را تجربه کرده بودند، توزیع شد. با استفاده از نرم افزار SPSS، داده های پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون های پارامتری t استفاده شده است. نتیجه گیری: با توجه به شناسایی عوامل نفوذ فرهنگی در میان مردان و زنانی که تمایل به هم خانگی دارند تغییرات اقتصادی، رسانه های جهانی، تغییرات فرهنگی، تغییرات اجتماعی به ترتیب اولویت بندی از طریق آزمون فریدمن به عنوان عوامل نفوذ فرهنگی شناخته شد.