حسنا دروچی

در سال های اخیر پژوهش درباره عوامل تأثیرگذار بر قصد کارآفرینی توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است؛ اما این زمینه از بررسی روابط غیرمستقیم و مقایسه این عوامل در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه بی بهره مانده است؛ بنابراین در این پژوهش بر اساس نظریه های رفتار برنامه ریزی شده و اشتیاق کارآفرینانه، تأثیر میانجی گری اشتیاق کارآفرینانه بر رابطه نگرش فردی و هنجار ذهنی بر قصد کارآفرینی بررسی می شود. داده های کمّی به ترتیب از 122 و 260 دانشجوی مقطع کارشناسی در انگلستان و ایران جمع آوری شده و با مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار آموس بررسی و تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد که برخلاف پیش بینی نظریه های نامبرده، اشتیاق کارآفرینی نیز تأثیر مستقیم و مثبتی بر قصد کارآفرینی دارد؛ همچنین اشتیاق کارآفرینی میانجی جزئی رابطه بین نگرش فردی و قصد کارآفرینی در هر دو کشور است؛ اما اشتیاق رابطه بین هنجارهای ذهنی و قصد کارآفرینی را در ایران به صورت کامل و در انگلستان به صورت جزئی واسطه گری می کند؛ بنابراین به منظور تقویت قصد کارآفرینی، سیاست گذاران باید با توجه به اهمیت اشتیاق کارآفرینانه، با سرمایه گذاری در توسعه نگرش فردی مثبت و هنجار ذهنی نسبت به کارآفرینی، سعی در تقویت آن داشته باشند.