رضا دلشاد

هدف این پژوهش، بررسی اثر یک جلسه فعالیت ورزشی با شدت بالا و پایین بر تغییرات غلظت پپتید YY3-36 (PYY3-36) در زنان دارای اضافه وزن و وزن نرمال غیرفعال بود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع پژوهش های کاربردی است که به روش نیمه تجربی انجام گرفت. زنان با وزن نرمال (شاخص توده بدنی بین 18 تا 24.9 کیلوگرم بر مترمربع) و دارای اضافه وزن (شاخص توده بدنی بین 25 تا 29.9 کیلوگرم بر مترمربع) غیرفعال ساکن در شهر ایلام جامعه ی آماری را تشکیل دادند. 10 زن با وزن نرمال غیرفعال و 12 نفر از زنان دارای اضافه وزن غیرفعال در دامنه سنی 17- 35 سال نمونه های پژوهش را تشکیل دادند. پروتکل ورزشی با شدت بالا به صورت 5 ست 4 دقیقه ای رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با شدت 90 درصد ضربان قلب بیشینه و فعالیت ورزشی با شدت پایین به صورت 40 دقیقه رکاب زدن پیوسته روی دوچرخه کارسنج با شدت 50 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا گردید. نمونه های خون پیش، بلافاصله و یک ساعت پس از هر دو پروتکل ورزشی برای اندازه گیری غلظت PYY3-36 جمع آوری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که، غلظت PYY3-36 پلاسمایی در هردو گروه دارای اضافه وزن و نرمال بلافاصله پس از فعالیت ورزشی با شدت بالا نسبت به قبل از آن به طور معناداری افزایش و یک ساعت پس از فعالیت به سطح پایه (پیش آزمون) بازگشت. درحالی که، غلظت PYY3-36 پلاسمایی پس از فعالیت ورزشی با شدت پایین در هردو گروه دارای اضافه وزن و وزن نرمال تغییر معناداری نداشت. همچنین، بین آثار فعالیت ورزشی با شدت بالا و پایین، بر غلظت PYY3-36 پلاسمایی در هردو گروه دارای اضافه وزن و وزن نرمال تفاوت معناداری دیده نشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیانگر اثر شدت فعالیت ورزشی بر غلظت PYY3-36 پلاسمایی بود، ولی ترکیب بدنی اثری بر پاسخ PYY3-36 پلاسمایی به فعالیت ورزشی نداشت. این یافته ها می تواند مناسب افراد دارای اضافه وزن و چاق باشد که با اجرای فعالیت ورزشی با شدت بالا انرژی دریافتی و اشتهای خود را کاهش دهند تا به هدف خود که کاهش توده بدنی است نائل شوند.