مهدی مرارت

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی ، سبک اسنادی و تمایزیافتگی خود با پیمان شکنی زناشویی از طریق میانجیگری باورهای غیر منطقی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان زن و مرد متأهل دانشگاه آزاد اسلامی رامهرمز تشکیل دادند که تعداد 230 نفر از آنها براساس نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه پیمان شکنی زناشویی (دریگوتاس، 1999) ، پرسشنامه شخصیتی نئو (مک کری و کاستا، 1985)، پرسشنامه سبک اسنادی( پترسون، 1984)، پرسشنامه تمایز یافتگی خود( اسکورون، 1998) و پرسشنامه باورهای غیرمنطقی (جونز، 1968)استفاده گردید. نتایج حاصل از الگوسازی معادلات ساختاری نشان داد که روان رنجوری و توافق اثر مثبت مستقیم و برون گرایی، وجدانی بودن، سبک اسنادی و تمایزیافتگی اثر منفی مستقیم بر پیمان شکنی زناشویی داشتند ولی گشودگی اثر منفی معناداری بر پیمان شکنی زناشویی نداشت. هم چنین نتایج تحلیل بوت استراپ نشان داد که روان رنجورخویی اثر مثبت غیرمستقیم و برون گرایی، گشودگی، توافق پذیری، وجدانی بودن، سبک اسنادی و تمایزیافتگی خود از طریق باورهای غیرمنطقی بر پیمان شکنی زناشویی اثر منفی غیر مستقیم داشتند. بر اساس یافته های به دست آمده ویژگی های شخصیتی، سبک اسنادی، تمایزیافتگی خود و نیز باورهای غیرمنطقی از قابلیت پیش بینی کنندگی پیمان شکنی زناشویی برخوردار می باشند. بنابراین در نظر گرفتن این عوامل در مشاوره ها و آموزش های پیش از ازدواج می تواند اثر بخش باشد.