رضا ظرافتی جمال

در نقشه برداری از محدوده های پروژه هایی خطی مانند: راه ها، کانال های انتقال آب، خطوط انتقال نیرو (برق وگاز)، خطوط ریلی و مشابه آن ها، شیوه فتوگرامتری پهپادی استفاده می شود. فتوگرامتری پهپادی با توجه به هزینه کمتر، قدرت تفکیک مکانی و زمانی بیشتر و انعطاف پذیری در اخذ تصاویر در مقایسه با دیگر روش های هوایی و فضایی، جایگزینی مناسب برای نقشه برداری به روش های مرسوم است. ارزیابی و تضمین دقت برای نقشه های توپوگرافی اهمیت زیادی دارد. تعداد و نحوه توزیع نقاط کنترل در سراسر محدوده پروژه و شیوه تصویربرداری بهینه در تولید این نقشه ها اثرگذار است. برای دست یابی به حالت بهینه تصویربرداری و بیشترین دقت در تولید نقشه های توپوگرافی این نوع پروژه ها، اثرات پارامترهای طراحی پرواز، تعداد و نحوه توزیع نقاط کنترل مورد مطالعه قرار گرفت. پردازش تصاویر بدون اطلاعات دقیق مراکز تصویر با نقاط کنترل، پردازش تصاویر با اطلاعات دقیق مراکز تصویر و بدون استفاده از نقاط کنترل و پردازش تصاویر با اطلاعات دقیق مراکز تصویر و نقاط کنترل، در دو حالت پرواز با ارتفاع- ثابت و مقیاس- ثابت مدنظر قرار گرفت. از 25 نقطه ای که مختصات دقیق آن ها توسط سیستم تعیین موقعیت جهانی به صورت دیفرانسیلی اندازه گیری شده بود، 18 نقطه کنترل زمینی و 7 نقطه چک در نظر گرفته شد. میانگین خطای ارتفاعی کل نقاط در حالت مقیاس- ثابت در سناریوی 3 دارای کمترین مقدار است. مقدار عددی میانگین خطا در این حالت برای نقاط کنترل برابر010 /0 متر و برای نقاط چک برابر020 /0 متر به دست آمد. دقت مدل های رقومی حاصل از ابرنقاط با نمونه برداری مجدد 5 /0 متری نسبت به ابرنقاط 2 و 4 متری بیشتر می باشد. بیشترین اختلاف از مدل مرجع مربوط به حالتی است که از نقاط کنترل استفاده نشد. در نتیجه استفاده از نقاط کنترل زمینی، تصاویر مقیاس- ثابت و اطلاعات مراکز تصویر در فرآیند پردازش تصاویر جهت تولید نقشه های محدوده های خطی بهترین دقت ارتفاعی را نسبت به سایر حالات فراهم می کند.