پیوند باستانی

مقدمه: نظام سلامت همیشه متحمل صرف منابع زیادی می باشد؛ از اینرو تصمیم گیری مبتنی بر شواهد علمی، به منظور مطلوب کردن هزینه ها و پیشگیری از اتلاف منابع، ضروری است. همچنین، استفاده از شواهد در فرآیند تصمیم گیری می تواند منجر به بهبود کیفیت تصمیمات مدیریتی و افزایش بروندادها گردد. لذا، مطالعه حاضر با هدف طراحی و ارزیابی ابزار سنجش وضعیت تصمیم گیری مبتنی بر شواهد در حوزه مدیریت سلامت و روانسنجی آن انجام پذیرفت. روش ها: مطالعه حاضر یک تحقیق کاربردی از نوع ابزارسازی است که در سال 1399 انجام شد. پژوهشگران جهت اعتبارسنجی ابزار موردنظر، از تکنیک دلفی و اخذ نظرات 20 نفر از خبرگان استفاده نمودند. بعد از آن به بررسی روایی صوری، محتوایی و پایایی ابزار پرداخته شد. یافته ها: ابزار سنجش وضعیت تصمیم گیری مبتنی بر شواهد به صورت پرسشنامه 47 سوالی، طراحی گردید. نتایج اعتبارسنجی الگو براساس روش دلفی نشان داد که نمره توفیق جمعی برای تمام مولفه های الگو بیشتر از هفت است. همچنین پرسشنامه دارای روایی صوری و محتوایی مناسبی بود (0/972= CVR و 0/841= CVI). آلفای کرونباخ تمام حیطه ها و کل ابزار طراحی شده نیز بیشتر از 70 درصد برآورد شد که نشان دهنده پایایی قابل قبول ابزار می باشد. نتیجه گیری: ابزار سنجش وضعیت تصمیم گیری مبتنی بر شواهد در حوزه مدیریت سلامت می تواند به مدیران و مسئولین این حوزه در راستای اجرایی ساختن کامل رویکرد تصمیم گیری و در راستای آن، عملکرد مبتنی بر شواهد، کمک شایانی نماید.

مقدمه: با توجه به اهمیت انتخاب و گماردن بهترین افراد در راس سازمان های دولتی در جهت اثربخشی و ارتقای عملکرد آن ها، این مطالعه در پی آن است که به بررسی پیامدهای اثر من سانی در بین مدیران ارشد و میانی دانشگاه علوم پزشکی تهران، بپردازد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مطالعات مقطعی بوده که بر روی 130 نفر از مدیران ارشد و میانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استانداردی بود که روایی و پایایی آن قبلا محاسبه شده بود. پس از جمع آوری و ورود داده ها به نرم افزار SPSS نسخه 15، برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه ها، از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: مهمترین یافته های حاضر، دلالت بر وجود رابطه آماری معنی دار میان متغیر من سانی مدیران مورد مطالعه با گروه اندیشی (005 . 0 p= ) ، تضاد کارکردی (001 . 0 p= ) و نیز ، خود شیفتگی (0001 . 0 P< ) داشت. نتیجه گیری: با توجه به معنی داری متغیرهای مدل مورد مطالعه با اثر من سانی در مدیران دانشگاه علوم پزشکی تهران پیشنهاد می گردد برای گاه سازی مدیران از پیامدهای مخرب من سانی از طریق برگزاری دوره های آموزشی و فراهم سازی بستر فرهنگی مناسب اقدام گردد.