عبدالله ایران خواه

تعیین اولویت های تحقیقاتی در سطح ملی، بخشی و بنگاهی، ضرورتی است که در دهه های اخیر بیش تر به آن توجه شده است. تاکنون روش های مختلفی در این خصوص توسعه داده شده است که به طور عمده با رویکردهای عددی و به صورت کمی انجام پذیرفته و بعضی اوقات نتایج صحیحی به همراه نداشته است. در این راستا، ترکیبی از روش های کمی و کیفی تعیین اولویت تاحدی این ضعف را پوشش داده و برای شرایط مختلف، پاسخ های مناسبی ارائه کرده است. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از روش انتخاب فنّاوری های کلیدی، روشی برای تعیین اولویت های تحقیقاتی در سطح بخش ارائه و سپس از آن در تعیین اولویت های تحقیقاتی غشا در صنعت گاز کشور استفاده شود.