مهرداد امیدیان باورصاد

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل هم کنش پذیری سیستم های اطلاعات دانشگاهی در دانشگاه آزاد اسلامی بوده است. روش پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس روش گردآوری داده ها آمیخته با رویکرد اکتشافی است. ابتدا از روش کیفی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مرور پیشینه های در حوزه هم کنش پذیری نسبت به استخراج شاخص های مختلف و بررسی شده در مطالعات گذشته پرداخته شده است. در مرحله دوم بر اساس داده های گردآوری شده از مرحله کیفی، مطالعه ای کمی انجام گرفت تا به تایید و تصدیق یافته های به دست آمده از مرحله کیفی بپردازد. برای مطالعه اکتشافی و استخراج مقوله های مربوطه به عوامل هم کنش پذیری سیستم های اطلاعات دانشگاهی از روش فراترکیب (الگوی سندلوسکی و باروسو) استفاده شد. روش پژوهش در قسمت کمی توصیفی -پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه اساتید فناوری اطلاعات، مدیران و خبرگان حوزه سیستم های اطلاعاتی در دانشگاه آزاد اسلامی بودند. حجم نمونه با روش نمونه گیری تصادفی ساده با فرمول کوکران 151 نفر انتخاب شد. به منظور گردآوری داده های کیفی از روش کتابخانه ای و برای داده های کمی نیز از پرسشنامه محقق ساخته (50 گویه ای) استفاده شد که گویه های آن برگرفته از نتایج تحلیل فراترکیب در مرحله اول بود. جهت تحلیل داده ها در قسمت فراترکیب از روش سندلوسکی و باروسوکه و در قسمت کمی از روش های تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل توصیفی، آزمون آماری t تک متغیره با استفاده از نرم افزارهای SPSS و لیزرل استفاده شده است.

هدف: هدف پژوهش حاضر رتبه بندی شاخص های هم کنش پذیری سیستم های اطلاعاتی دانشگاهی در دانشگاه آزاد اسلامی است. روش پژوهش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری خبرگان حوزه فناوری اطلاعات و سیستم های اطلاعاتی واحدهای بزرگ، بسیار بزرگ و جامع دانشگاه آزاد اسلامی به تعداد 25 نفر بودند که در تحلیل دلفی به روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه مقایسه زوجی برای شاخص های فنی (8 زیرشاخص)، معنایی (9 زیرشاخص) و فرایندی (8 زیرشاخص) در طیف 9 درج ه ای جمع آوری شد که روایی آن به شکل صوری و پایایی آن با آلفای کرونباخ (834/0=α) تایید شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که معیارهای برتر شاخص فنی، به ترتیب قابلیت تعامل و تبادل داده با سیستم های اطلاعاتی (F1) (000/1) ، ذخیره اطلاعات در فرمت استاندارد (F3) (9664/0) و امکان اتصال و استفاده از سیستم های پشتیبان تصمیم (F2) (9592/0)؛ معیارهای برتر شاخص معنایی قابلیت کدینگ علائم آموزشی و دانشگاهی (M1) (000/1)، قابلیت تعامل با انواع سیستم ها مستقل از زبان برنامه نویسی (M2) (9655/0) و استفاده از اصطلاحات و کدهای استاندارد (M3) (9557/0) و معیارهای برتر شاخص فرایندی به ترتیب شامل سازوکار اطلاع رسانی در مورد ارائه و به روزرسانی (FR1) (000/1)، سازماندهی پویا و انعطاف پذیر (FR3) (9588/0) و سازوکار تغییر و انعطاف برای به روزرسانی سرویس (FR4) (9585/0) هستند. نتیجه گیری: هم کنش پذیری فنی و زیرمعیارهای آن مهم ترین و تاثیرگذارترین شاخص است. وقتی که شاخص فنی مبنا قرار می گیرد، شاخص های معنایی و فرایندی تاثیر بیشتری در رسیدن به الگوی هم کنش پذیری ایفا می کنند.