فرشته خاکباز

این پژوهش، درباره آموزه های تربیتی در سیره ابن خفیف عارف قرن چهارم هجری و اثر برجای مانده او یعنی سیره ابن خفیف است. نگارنده تلاش کرده با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع کتاب خانه ای به بررسی آموزه های تربیتی در سیره ابن خفیف و آثارش بپردازد. سیره ابن خفیف، توسط شاگردش، ابوالحسن دیلمی به زبان عربی تالیف و توسط رکن الدین یحیی بن جنید شیرازی به فارسی نگارش یافته است که دارای سیزده باب است و هر باب در خصوص موضوعی است که دارای مطالب تربیتی، اخلاقی و دینی می باشد. با توجه به اینکه او عارف و صوفی بزرگ بود بسیار مورد توجه و علاقه و احترام و تکریم مردم دوران خویش بود تا جایی که حتی به او لقب شیخ کبیر را داده بودند. طبق بررسی، سیره ابن خفیف، به انجام فرایض دینی مانند نماز، روزه، قرائت قرآن و غیره توجه خاص داشته و همچنین دارای محاسن اخلاقی مانند تواضع، نیکوکاری، سخاوت، انصاف، رعایت حقوق هم نوعان و... بودند و در راه عرفان و تصوف مانند ریاضت، شریعت، توحید و... گام های موثری برداشتند.