مژگان سازوار

آفریقای جنوبی در سه دهه اخیر و پس از گذار به دوره پساآپارتایدی، با چالش های سیاسی، فرهنگی، ملی، هویتی و جنسیتی متعددی مواجه بوده است. این وضعیت در ادبیات آفریقای جنوبی معاصر نیز رسوخ کرده و یکی از موضوعات بحث برانگیز برای بیشتر نویسنده گان این دوره به ویژه آندره برینک شده است. در رمان تصورات شن آندره برینک، بحران هویت زنان آفریکانر به نمایش گذاشته شده است و شبکه ای پیچیده از روایت های ملیت، هویت و زنانگی شکل گرفته است. پژوهش حاضر به بررسی چگونگی بازگویی خاطرات و اختلالات روانی شخصیت ها در رمان تصورات شن از منظر نظریه ی روایت درمانی می پردازد. روایت درمانی به ویژه از منظر مایکل وایت (1948-2008) رویکردی بینارشته ای در علوم انسانی پزشکی است که با آسیب شناسی سلامت ذهنی و روانی سر و کار دارد و به نقش روایت در بازیابی حافظه و بازسازی هویت می پردازد. بر همین اساس، تناقض ها و تنش های هویتی در روایت های از هم گسیخته ی سه نسل از زنان راوی در این رمان بررسی و تحلیل شده اند.