مهران رجبی

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین هوش هیجانی و روحیه کارآفرینی دانشجویان بود. تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی بود که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری، دانشجویان دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه سیستان و بلوچستان (n=850) بودند. تعداد نمونه آماری براساس فرمول کوکران 265 نفر به دست آمد. نحوه نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه هوش هیجانی بار – آن (2006) و پرسشنامه هوشمندان مقدم و همکاران(1390) بود. پایایی درونی هر دو پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ، به ترتیب %78 و %88 بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار( و آمار استنباطی ( کولموگروف – اسمیرنف، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه گام به گام ) استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین هوش هیجانی و روحیه کارآفرینی دانشجویان، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد(r= 0/537). همچنین بین چهار مولفه مهارت های درون فردی (r=0/471)، مهارت های بین فردی (r=0/718)، قابلیت انطباق (r=0/508) و خلق عمومی (r=0/528) با روحیه کارآفرینی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد که از بین پنچ مولفه هوش هیجانی، مولفه های مهارت های درون فردی (R=0/840)، مهارت های بین فردی(R=0/821)، قابلیت انطباق (R=0/853) و خلق عمومی (R=0/921) پیش بینی روحیه کارآفرینی را دارند . به نظر میرسد از طریق آموزش های لازم، می توان هوش هیجانی و در نتیجه آن روحیه کارآفرینی دانشجویان را ارتقا بخشید..