وحید کشوری

مدیریت نقدینگی یکی از بزرگ ترین چالش هایی است که سازمان های بزرگ که فعالیت مالی انجام می دهند با آن روبرو هستند. سازمان تأمین اجتماعی به عنوان بزرگترین سازمان ارائه دهنده خدمات درمانی و اجتماعی برای ایفای هرچه بهتر نقش خود در تعهداتش نیاز مبرم به مدیریت نقدینگی دارد. این بدان دلیل است که افزایش تعهدات در سال های گذشته منجر به کاهش منابع و اعتبارات آن شده است. هدف: هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر مدیریت نقدینگی سازمان تأمین اجتماعی در محدوده اداره کل شهرستان های استان تهران است. عوامل گسترش ساختار مدیریت نقدینگی، برنامه ریزی اقتضایی، صرفه جویی، کنترل داخلی، مطالبات، درآمد حق بیمه و تعهدات، متغیرهای مستقل و مدیریت نقدینگی متغیر وابسته این تحقیق است. روش: روش پژوهش کاربردی از نوع پیمایشی و جامعه آماری 226 نفر از کارمندان واحدهای حسابداری، درآمد و اجرائیات اداره کل شهرستان های استان تهران و شعب تابعه است که با استفاده از فرمول کوکران، 148 نفر از این افراد با روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی ساده انتخاب شده اند. از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات و آلفای کرونباخ برای سنجش پایایی پرسشنامه و معیارهای روایی همگرا و روایی تشخیص پایایی، برای تائید روایی و کیفیت مدل استفاده شده است. حجم بالای نمونه، نرمال بودن داده ها را تایید می کند. از آزمون t-تک نمونه برای بررسی اثر گویه ها بر سازه خود و اثر متغیرهای مستقل بر متغیرهای وابسته، تحلیل معادلات ساختاری به منظور تجزیه و تحلیل مدل استفاده شده است. نتیجه: نتایج این تحقیق نشان داد که عامل گسترش ساختار مدیریت نقدینگی، در مقایسه سایر عوامل بیشترین اثر را در مدیریت نقدینگی و همچنین سازه مطالبات، بیشترین اثر را بر سازه تعهدات در مقایسه با سازه های صرفه جویی، برنامه ریزی اقتضایی و درآمد حق بیمه دارد. لذا تمرکز بر گسترش ساختار مدیریت نقدینگی می تواند راه گشای بسیاری از مشکلات در کنترل جریان وجه نقد باشد و طرح و برنامه مدون جهت وصول مطالبات معوق به مدیریت نقدینگی کمک کند.