هومن ستاره آسمان

این پژوهش تأثیر تعدیلگر هوش هیجانی رهبران بر رابطه قابلیت های نوآوری و اثربخشی رهبری دانشگاهی در 5 دانشگاه بزرگ دولتی در شهر تهران را بررسی می کند. جامعه آماری پژوهش 217 مدیر ارشد دانشگاهی در 5 دانشگاه دولتی منتخب از سطح الف شهر تهران شامل دانشگاه های تهران، صنعتی شریف، علامه طباطبایی، شهید بهشتی و تربیت مدرس است. مؤلفه های پنهان متغیرهای مدل مفهومی، از طریق مصاحبه های عمیق نیمه ساختار یافته با 11 صاحب نظر شاغل در دانشگاه های مذکور آشکار شد و با روش تحلیل مضمون 6 مرحله ای، 50 گویه در قالب 10 مؤلفه آشکار شناسایی و در قالب پرسشنامه نظرسنجی کمی در میان 150 نمونه از جامعه آماری مذکور توزیع گردید. جهت ارزیابی پایایی شاخص از آلفای کرونباخ، CR و ضرایب بارهای عاملی و جهت ارزیابی روایی شاخصAVE  و ماتریس فورنل و لارکر استفاده و مورد تأیید قرار گرفتند. روش مدل سازی معادلات ساختاری بر مبنای تکنیک کمترین مربعات جزئی برای آزمون فرضیه های کمی پژوهش استفاده شد. نتایج حاکی از تأثیر متوسط قابلیت های نوآوری بر اثربخشی رهبری دانشگاهی و تعدیل این رابطه توسط هوش هیجانی رهبران بود. بنابراین رهبران دانشگاه های دولتی می توانند به پشتوانه برخورداری از این توانایی های ادراکی بی بدیل و درک احساسات و هیجانات خود و اطرافیان، تفکرات خلاقانه و ایده پردازانه زیردستان را در جاهای مورد نیاز تقویت کرده، از آن ها جهت ایجاد تغییر و نوآوری در فرایندهای آموزشی و پژوهشی دانشگاهی استفاده کنند و موجب اثربخشی رهبری دانشگاه و تحول در ایفای مسئولیت اجتماعی دانشگاه در جامعه شوند.