مهری صادقیان

هدف از پژوهش حاضر، واکاوی الگوی اخلاق و سلوک مربی در قرآن بوده است. بدین منظور، آن دسته از آیات قرآن که در آن ها یک موقعیت تربیتی وجود داشت، مورد واکاوی قرار گرفت؛ ضمناً برای درک صحیح تر مفاهیم قرآنی و سیاق آن ها، به تفاسیر المیزان و فی ظلال القرآن نیز رجوع شد. در پژوهش حاضر، با بهره گیری از روش تحلیل مضمون، ابتدا ۲0 مضمون اصلی اخلاق و سلوک مربی مرتبط با مبادی سه گانه فرایندمحور رشد اخلاقی فراگیر یعنی «شناختی، گرایشی، اراده و عمل» استخراج شد. در گام بعدی، مضمون های اصلی به دست آمده در قالب سه مضمون سازمان دهنده و یک مضمون فراگیر دسته بندی گردید و درنهایت، شبکه مضامین و الگوی آن ها تدوین شد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مضمون های استنتاج شده محور شناختی در مؤلفه های «کلام روشن و ابهام زدا برای روشنگری فراگیر» و «تبیین غایت های حقیقی»، محور گرایشی در مؤلفه های «تبیین مقاصد و مطامع غیردنیوی مربی»، «همسانی مربی با فراگیر» و «دعوت توام با رأفت از جانب مربی» و محور اراده و عمل در مؤلفه های «پیش قدمی مربی در عمل» و «اجتناب از اجبار و اکتفا به تذکر» دارای بیشترین فراوانی بودند و لذا در شمار مهم ترین مؤلفه ها محسوب می شوند.