شهره سلیمانی فر

زمینه و هدف: تکنیک رهایی هیجانی (EFT) یکی از شیو ه های نوین درمانی است که می تواند با تأثیرات مثبتی که در فیزیولوژی مغز ایجاد می کند بر روی خلق و ناگویی هیجانی نیز تأثیر مثبت ایجاد کند. هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تکنیک رهایی هیجانی (EFT) بر بهبود ناگویی هیجانی و خلق منفی زنان مبتلا به اضطراب حالت-صفت بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعه ی طرح تجربی مورد منفرد بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، کلیه ی زنان دارای اضطراب حالت صفت مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در تابستان و پاییز 1399 بودند که از این میان 3 نفر که واجد ملاک های اضطراب حالت- صفت بودند و ازلحاظ ویژگی های ملاک ورود و خروج و سایر ویژگی هایی همچون میزان تحصیلات، رده سنی و وضعیت اقتصادی و اجتماعی مشابه به هم بودند؛ انتخاب شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه های ناگویی هیجانی تورنتو، اضطراب، افسردگی و تنیدگی (DASS-21) و چک لیست اختلالات روانی (SCL90) پاسخ دادند. سپس، گروه آزمایش 10 جلسه ی 90 دقیقه ای آموزش تکنیک رهایی هیجانی EFT را دریافت کردند درحالی که گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل روش تحلیل درون موقعیتی و بین موقعیتی به تحلیل اثربخشی متغیر مستقل (مداخله EFT) بر متغیرهای وابسته (ناگویی هیجانی و خلق منفی) بررسی شدند. یافته ها: نتایج بیانگر این بود که رهایی هیجانی (EFT) بر بهبود ناگویی هیجانی و خلق منفی در زنان مبتلا به اضطراب حالت صفت به طور معناداری مؤثر بوده است (01/0>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که، رویکرد درمانی رهایی هیجانی (EFT) می تواند به عنوان یک گزینه مداخله ای مؤثر برای کمک به زنان مبتلا به اضطراب حالت صفت جهت کاهش ناگویی هیجانی و خلق منفی آنان مورداستفاده قرار گیرد.