مؤلفه های عشق مصاحبتی از دیدگاه قرآن
در روان شناسی صمیمیت، آرامش و اعتماد را از ارکان عشق مصاحبتی به عنوان سالم ترین نوع عشق دانسته، و آن را به حس عمیق دوستی و لذت بردن از فعالیت های مشترک، داشتن منافع مشترک و به اشتراک گذاشتن زمان های شادی تعریف نموده اند. در قرآن کریم به عنوان راهنمای اساسی زندگی بشر، ویژگی هایی برای سلامت زندگی زناشویی مطرح شده است که با تعریف عشق مصاحبتی قابل قیاس است. پژوهش حاضر در نظر دارد از طریق بررسی آیات قرآن پیرامون زندگی زناشویی و تطبیق آن با یافته های روان شناسی در رابطه با عشق مصاحبتی، ویژگی های این نوع عشق و جایگاه آن در زندگی زناشویی را از منظر اسلام تبیین نماید. در این راستا نکات قرآنی به صورت تحلیل محتوای مفهومی آیات قرآن از دو پایان نامه بانام های «اصول مدیریت خانواده از منظر دانش مشاوره و اسلام» و «مهارت های ارتباطی در قرآن و روان شناسی» و برخی از تفاسیر به ویژه تفسیر المیزان گردآوری شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که عشق مصاحبتی به عنوان والاترین نوع رابطه ی همسران که منشأ رضایت زوجین است در قالب توصیه هایی در آموزه های اسلامی مطرح گردیده است.