داوود صارمی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش ترکیبی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ی هشتم مدارس هوشمند در  سال تحصیلی 1401- 1400 در مقایسه با روش ترکیبی و روش الکترونیکی در این مدارس انجام گرفته است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ جمع اوری اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه و از لحاظ تجزیه و تحلیل پژوهشی کمی و از طریق آزمون رگرسیون می باشد. جامعه ی آماری پژوهش همه دانش آموزان مدارس هوشمند شهرستان بروجرد و حجم نمونه آن شامل 379 دانش آموز بوده است. در این طرح نمونه ها به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی قرارگرفتند؛ ابزارهای این پژوهش پرسش نامه ی انگیزش پیشرفت هرمنس بوده  است. نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان داد که روش آموزش ترکیبی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی در مدارس هوشمند تأثیر مثبت دارد؛ هم چنین آموزش ترکیبی در مقایسه با روش الکترونیکی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی تأثیر مثبت بیشتری دارد.