سعید ابراهیم نیاسماکوش

توجه به جایگاه صنعت گردشگری، از آن رو اهمیت دارد که می توان با بهره گیری مناسب از منابع طبیعی و انسانی، علاوه بر امکان رشد اقتصادی، به ترویج بخش کشاورزی و تولید صنایع بومی و محلی پرداخت و گامی در مسیر بهبود شرایط زیست محیطی و پاس داشت مواریث فرهنگی بومی و آداب و رسوم محلی در جوامع میزبان برداشت. شهر بابلسر به عنوان یکی از اصلی ترین مراکز گردشگری ایران با جاذبه های غنی و مواهب طبیعی و مصنوعی شاخص و کم نظیر هرساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی است که بررسی تأثیرات اجتماعی- فرهنگی این دست از گردشگران و سهم آنان در توسعه ی پایدار شهر امری اجتناب ناپذیر است. در پژوهش حاضر، از روش تحقیق پیمایشی از نوع توصیفی- تحلیلی استفاده شده تا از دید مردم و مسئولین شهر، تأثیر گردشگری بر توسعه ی     فرهنگی- اجتماعی آن، مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. داده های مورد نیاز با استفاده از منابع اسنادی- کتابخانه ای و هم چنین با به کارگیری پرسش نامه ی تدوین شده ی پژوهشگر، بازدید میدانی و مصاحبه با سازمان های مرتبط و سرپرست خانوارهای ساکن در شهر بابلسر، گردآوری شده است. نتایج پژوهش با استفاده از آزمون های آماری پیرسون و کندال-b، نشان می دهد که از دیدگاه مردم تأثیر گردشگری شهری بر 5 شاخص و از دیدگاه مسئولین بر 6 شاخص از 14 شاخص مورد بررسی مورد تأیید قرار گرفته اند که لزوم توجه به این صنعت در برنامه ریزی ها را اثبات می نماید.