آزیتا اسفندیان

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر مدیریت مصرف انرژی صاحبان اقامتگاه های گردشگری است. براین اساس، مدل جامعه شناختی تحلیل رفتار حامی محیط زیست به عنوان چارچوب نظری انتخاب شد. مطالعه ی حاضر در بین صاحبان اقامتگاه های گردشگری شهرهای نور، محمودآباد و بابلسر استان مازندران در سال 1392 و با استفاده از روش پیمایش انجام شده است. برای تعیین نمونه، از شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است و از 2793 اقامتگاه 121 نفر به عنوان نمونه بررسی شد ند. ابزار این پژوهش پرسشنامه بوده و برای سنجش اعتبار و روایی سؤال ها، به ترتیب از اعتبار صوری و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر، گویای آن است که از بین متغیرهای مدل جامعه شناختی، نگرش نسبت به مصرف انرژی و ادراک نسبت به مصرف انرژی بر مدیریت مصرف انرژی تأثیر مستقیم دارند و دانش مصرف انرژی دارای تأثیر غیر مستقیم بر مدیریت مصرف انرژی است. همچنین، امکانات و شرایط برای مدیریت مصرف انرژی بر مدیرت مصرف انرژی تأثیر ندارد.

فضاهای عمومی شهری بستر رشد جامعه ی شهری هستند؛ لذا احساس امنیت فردی و اجتماعی و احساس آرامش در این گونه فضاها امری انکارناپذیر است. در این بین وجود امنیت و نظم در پارک ها و گردشگاه ها که خود واجد ابعاد فردی و اجتماعی است، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. ارتقای سطح امنیتی پارک ها و گردشگاه ها موجب افزایش رغبت و تمایل شهروندان به فعالیت های گردشگری می شود. هدف این تحقیق شناخت میزان احساس امنیت و اجتماعی در گردشگاه ها از دیدگاه گردشگران و شناسایی رابطه ی آن با برخی از عوامل اجتماعی و محیطی است. روش تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار سنجش آن را پرسش نامه محقق ساخته است. جامعه ی آماری شامل کلیه ی گردشگران مراجعه کننده به دو گردشگاه عمده ی شهر گرگان (النگدره و ناهارخوران) است. حجم نمونه ی آماری بر اساس فرمول کوکران تعداد 384 نفر برآورد شد. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند (نمونه ی در دسترس) به طور تصادفی در گردشگاه ها از طریق مراجعه به گردشگران انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسش نامه همراه با مصاحبه استفاده شد. اعتبار ابزار تحقیق با استفاده از اعتبار صوری و پایایی سؤالات آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در حد بالاتر از 75/0 مورد تأیید قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که وجود احساس امنیت اجتماعی در گردشگاه های مورد مطالعه، دارای کارکردهای مثبت برای گردشگران و توسعه ی گردشگری است. تحلیل داده ها نیز نشان داد که بین عواملی مانند جنسیت، سن، سطح تحصیلات و تعلق بومی با ارزیابی گردشگران نسبت به احساس امنیت فردی و اجتماعی رابطه ی معنی داری وجود دارد.