نسرین بیدل

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه تأثیر روش تدریس به شیوه مشارکتی، بر احساس تعلق به مدرسه و کیفیت کار گروهی دانش آموزان است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح گروه کنترل نابرابر بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه مدرسه باقرالعلوم شهرکرج تشکیل دادند که از بین آن ها به صورت در دسترس 30 نفر (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر درگروه گواه) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر، شامل پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری و همکاران (2004) و مقیاس کیفیت کار گروهی تسانگ و همکاران (2009) و در جهت برگزاری جلسات یادگیری مشارکتی از روش جیگساو استفاده شد. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS25  از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد تفاوت معناداری وجود دارد بین احساس تعلق به مدرسه و کیفیت کار گروهی دانش آموزانی که به صورت یادگیری مشارکتی آموزش را دریافت کرده اند (گروه آزمایش) و گروهی که هیچ نوع آموزشی یادگیری مشارکتی را در این زمینه ندیده اند (گروه کنترل)، (05/0p<). براساس نتایج حاصل می توان بیان نمود که مدارس با به کارگیری فرآیند یادگیری مشارکتی می توانند زمینه لازم جهت افزایش کیفیت کار گروهی و احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان را فراهم نمایند.