حامد مجیدی

بیشینه کردن ارزش شرکت نیازمند اتخاذ تصمیمات سرمایه گذری صحیح است و هرگونه تلاش برای ارزش آفرینی و استفاده بهینه از فرصت های سرمایه گذاری، متأثر از جنبه های رفتاری و ویژگی های فردی مدیرعامل شرکت است. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر خودشیفتگی و قدرت مدیرعامل بر کارایی سرمایه گذاری و رشد پایدار سود پرداخته است. بر این اساس، تعداد 110 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که به روش نمونه گیری حذف تصادفی انتخاب شده اند، برای دوره زمانی 1390 تا 1397 به روش رگرسیونی چند متغیره مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و رویکرد پس رویدادی است. نتایج پژوهش نشان می دهد خودشیفتگی برکارایی سرمایه گذاری و رشد پایدار سود به ترتیب تأثیر منفی و مثبت معنی داری  و  قدرت مدیرعامل بر کارایی سرمایه گذاری و رشد پایدار سود  تأثیر مثبت معنی داری دارد. این نتیجه بیشتر بیانگر رفتار فرصت طلبانه رفتار مدیران در راستای تحقق منافع شخصی و افزایش هزینه های نمایندگی است که نظارت بیشتر بر ویژگی های رفتاری مدیران را می طلبد. یعنی مدیران خود شیفته ریسک بالایی از سرمایه گذاری را دنبال می کنند ولی مدیرن با قدرت بالا به دلیل پیش بینی های با دقت و کیفیت بیشتر، شناخت فردی و قدرت تحلیل بالا، پروژه های سودآور را بهتر شناسایی می کنند و عملکرد و سرمایه گذاری را بهبود می بخشند.