بهیه باوان پوری

تاریخ ده هزار ساله کشور ما ایران، حکایت تعامل روستا و کشاورزی در ابعاد مختلف است. کشاورزی نقش اساسی و تعیین کننده ای در سرنوشت جامعه روستایی ایران دارد و نمی توان انتظار داشت بدون داشتن راه حلی استوار و منطقی برای کشاورزی، به توسعه پایدار رسید. در دهستان صحنه  به نظر می رسد کشاورزی با وجود آنکه دارای شرایط نسبی مناسبی است، به دلیل چالش های موجود نمی تواند اثربخشی ممکن را بر توسعه روستایی داشته باشد. این مقاله با هدف تحلیل قابلیت ها و توانمندی های بخش کشاورزی به منظور توسعه روستایی در جست وجوی مهم ترین عوامل کشاورزی مؤثر بر توسعه روستایی منطقه است. در این مطالعه، روش تحقیق از نوع کاربردی و براساس ماهیت، توصیفی-تحلیلی است و برای جمع آوری اطلاعات از دو روش اسنادی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و روش میدانی مبتنی بر پرسشنامه استفاده شده است و به این منظور 358 نفر از خانوارهای روستایی و 234 نفر از کشاورزان دهستان به روش تصادفی مورد پرسش قرار گرفتند. برای تعیین پایایی پرسشنامه، نخست پرسشنامه بین روستاییان و کشاورزان دهستان صحنه توزیع و ضریب آلفای کرونباخ آن محاسبه و نتیجه حدود 85/0 شد. برای تحلیل داده ها از روش های تحلیل عاملی و تحلیل رگرسیون استفاده شده است که در نتیجه 5 عامل به عنوان عوامل تبیین کننده کشاورزی شناخته شد. بررسی ارتباط عوامل پنجگانه با شاخص های روستایی نشان داد اغلب عامل های استخراج شده در دو بخش باهم مرتبط هستند.