سارا وجد

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی ایماگوتراپی بر فرایند مکالمه و ارتباط عمیق زوجین شهر بندرعباس انجام گردید. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زوجین شهر بندرعباس بودند که طی فراخوانی به مرکز مشاوره کلینیک نگاه نو در سال 1398 مراجعه کردند. 32 نفر (16 زوج)، به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که به صورت تصادفی به 2 گروه 16 نفری (گروه آزمایش و گواه) تقسیم شدند. از پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ) (کریستنسن و سالاوی، 1984) و همچنین از پروتکل 8 جلسه ای (هر هفته یک جلسه و هر جلسه 60 دقیقه) ایماگوتراپی برای مداخله استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد ایماگوتراپی نمرات ارتباط سازنده متقابل در گروه آزمایش در پس آزمون را افزایش داد و نمره متغیرهای ارتباط کناره گیری/ توقع و ارتباط اجتنابی متقابل در پس آزمون را کاهش داد (001/0p<). ایماگوتراپی باعث افزایش استفاده زوجین از الگوی ارتباط سازنده متقابل و کاهش میزان استفاده آن ها از الگوی ارتباط کناره گیری/ توقع و ارتباط اجتنابی متقابل شده است (001/0p<). به طور کلی رویکرد درمانی ایماگوتراپی بر فرآیند مکالمه و زیر مقیاس های ارتباط عمیق زوجین تأثیر دارد.