مژگان غفارزاده نمازى

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه علم باوری ، میزان گرایش های دینی و سرمایه اجتماعی در دو حوزه (دانشگاهیان – حوزویان) در دوران کرونا در شهر تهران در سال 1399بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و طرح پژوهش توصیفی از نوع مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشگاه صداوسیما (756نفر ) و حوزه علمیه (350 نفر) بودند که مجموعاً از کل دانشجویان دانشگاه تعداد 175 نفر و از حوزویان 110 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد؛ داده های به دست آمد بر اساس آزمون تی مستقل، یومن ویتنی، تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین باور به علم ، سرمایه اجتماعی و گرایشات دینی در دو حوزه (دانشگاهیان – حوزویان) تفاوت معناداری وجود دارد (05/0=P) به این صورت که میزان علم باوری و سرمایه اجتماعی در دانشگاهیان بالاتر از حوزویان و میزان گرایشات دینی در حوزویان بیشتر از دانشگاهیان بود (05/0=P). نتیجه گیری: با توجه تفاوت معنادار حوزویان و دانشگاهیان درعلم باوری، میزان گرایش های دینی و سرمایه اجتماعی در بحران و تعامل سازنده علم و دین نتیجه گیری می شود که علم و دین در بحران های اجتماعی میتوانند تعاملی موثر داشته باشند.