رحیم شهبخش

هدف: پژوهش حاضر برای بررسی رابطه ی سرمایه ی اجتماعی با اضطراب و افسردگی پرستاران می باشد.       روش: توصیفی- همبستگی است. جامعه پرستاران علوم پزشکی زاهدان می باشند. نمونه 290 نفر به روش در دسترس تصادفی انتخاب شد و پرسشنامه ی سرمایه ی اجتماعی گوشال، اضطراب بک و افسردگی بک توسط آزمودنی ها تکمیل شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین سرمایه ی اجتماعی با اضطراب و افسردگی رابط ی معکوس و معناداری (01/0p<) وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد همکاری، تعهد و روابط، به ترتیب (38/0-، 21/0- و 13/0-) بیش ترین پیش بینی کننده ی منفی برای اضطراب، و همکاری به تن هایی (22/0-) پیش بینی کننده ی منفی برای افسردگی می باشد نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، منطقی به نظر می رسد، مدیران بیمارستان ها اقدامات و تسهیلات لازم را برای بالا بردن سطح سرمایه ی اجتماعی پرستاران در نظر گرفته و برنامه های آموزشی را برای این گروه شغلی و در جهت حاکم کردن هر چه بیشتر اعتماد و اطمینان، صمیمیت، مشارکت، تعهد، ارتباط تؤام با احترام متقابل و پر رنگ کردن ارزش های فردی و اجتماعی، تدارک ببینند.