تینا ایطا

هدف از انجام این پژوهش مقایسه کیفیت زندگی، سلامت روان، ناگویی هیجانی و تحمل پریشانی پرستاران شاغل در بخش های ویژه مراقبت از بیماران کووید-19(کرونا) با پرستاران سایر بخش ها بود که با روش توصیفی از نوع مطالعات علی-مقایسه ای انجام شد. جامعه آماری این پژوهش تمام پرستاران شاغل در بیمارستان های منطقه سه تهران بود، که از بین آن ها نمونه ای برابر 97 نفر (47 نفر پرستار در بخش مراقبت از بیماران کووید-19، 50 نفر پرستار در بخش عادی) با روش در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (فرم کوتاه) سازمان بهداشت جهانی (1989)، پرسشنامه سلامت عمومی Goldberg & Hilder (1979)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو Bagbay et al., 1994) (، مقیاس تحمل پریشانی Simons & Gaher (2005) بود. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون t مستقل و نرم افزار SPSS22 استفاده شد. یافته ها نشان داد کیفیت زندگی و سلامت روان پرستاران شاغل در بخش های عادی از پرستاران شاغل در بخش های کرونا بالاتر است؛ اما تحمل پریشانی و ناگویی هیجانی پرستاران شاغل در بخش کرونا بالاتر از پرستاران شاغل در بخش های عادی بود. براساس نتایج بررسی حاضر، تأمین تجهیزات محافظت شخصی کافی و ایجاد زمینه بهره گیری از خدمات مشاوره و روان شناسی به موقع، در کنار سایر اقدامات تأمینی و تشویقی، می تواند در کاهش اضافه بار روانی پرستاران مفید باشد.