سید جمال قریشی

در این مقاله با تحلیل ممزوج شدن فناوری و حاکمیت در عصر مدرن و تشدید این امتزاج در عصر مجازی، انگاره ای از مشروعیت را مطرح می کنیم که نام آن را مشروعیت فنی-دانشی گذاشته ایم. این انگاره، انگاره ای توصیفی درباره مشروعیت اعمال اقتدار و حکمرانی در دوران مدرن و مجازی است. مطالعه دو کلان الگوی حاکمیتِ عدالت-محور در رویکرد سنتی و حاکمیتِ مصلحت-امنیت-محور در درون مدرن که به تکثیر فناوری ّهای امنیتی، حاکمیتی و قدرت در این عصر منجر شده است، مسیر تحلیلی ما برای رسیدن به مفهوم مشروعیت فنی-دانشی است. در پرتو این مفهوم، پاره ای از اصلی ترین مشکلات حکمرانی فضای مجازی از جمله حکمرانی سکوها و محتوا در فضای مجازی را بررسی و راه حل هایی متناسب با اقتضائات کنونی فضای مجازی برای آن ها پیشنهاد داده ایم. اولویت دهی به سکوها، تقویت انحصار بومی و حکمرانی مضاعف از طریق تکثربخشی به بازیگران بین المللی حاضر در فضای مجازی ایران سه ضلع راه حل پیشنهادی ما برای مشکل فرسایش حاکمیت ملی در عرصه مجازی است.