سیروس موگهی

مقدمه: سوانح و حوادث، عمده ترین همه گیری غیرواگیر در قرن حاضر است و از دیرباز به عنوان عاملی مخرب و مرگ زا برای انسان شناخته شده اند. با توجه به گستردگی خسارت ناشی از حوادث و نبود آمار دقیق در استان خوزستان، این پژوهش با هدف تعیین الگوی اپیدمیولوژیک آسیب های ناشی از حوادث در مصدومان مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان های استان خوزستان در سال 1387 انجام گرفت. روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و مبتنی بر اطلاعات جمع آوری شده در برنامه ثبت مصدومان ناشی از سوانح و حوادث بود که در سال 1387 به بخش اورژانس بیمارستان های استان خوزستان مراجعه کرده بودند. یافته ها: از مجموع 86235 مصدوم ثبت شده در 20 شهرستان خوزستان، بیشترین فراوانی مربوط به گروه سنی20 تا 29 سال با 7/33 درصد و بیشترین سوانح و حوادث 5/70 درصد مربوط به مردان است. بر اساس نوع حادثه، حوادث ضربه با 8/17 درصد و بر اساس منطقه وقوع حادثه، 5/76 درصد حوادث در مناطق شهری رخ داده بود، همچنین بر اساس محل وقوع حادثه، بیشترین فراوانی مصدومیت مربوط به منزل با 4/42 درصد و کوچه و خیابان با 5/33 درصد بود. همچنین بین جنس و نوع حادثه، رابطه آماری معنی داری به دست آمد. نتیجه گیری: سوانح و حوادث در جوامع امروزی به عنوان یک پدیده تصادفی تلقی نمی شوند، بلکه فرایندی است که با انجام برنامه ریزی می توان از میزان آنها کاست. در این مطالعه، الگوی سوانح و حوادث در استان خوزستان بررسی شد که اطلاعات آن را می توان به عنوان پایه ای برای انجام برنامه ریزی برای کاهش آنها به کار برد