نسرین قدیری

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقایسه بهزیستی روانشناختی و سبک های هویتی در نوجوانان تحت سرپرستی بهزیستی و نوجوانان عادی شهر تهران بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی –مقایسه ای بود و جامعه آماری شامل تمام پسران در که بند کانون اصلاح و تربیت بهزیستی شهر تهران در سال 1400 به تعداد حدود 350 نفر بود برای تعیین حجم نمونه 200 نوجوانان بند کانون اصلاح و تربیت بهزیستی (100 نفر)، و 100 نفر نوجوانان با سرپرستی عادی در مدارس منطقه 6 تهران به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش و گردآوری اطلاعات سبک های هویتی برزونسکی (1992) و بهزیستی روانشناختی ریف (1989) بود. نتایج نشان داد که بین سبک های هویت نوجوانان عادی و نوجوانان تحت پوشش بهزیستی تفاوت معنی داری وجود دارد (005/0>P)، و همچنین در بهزیستی روانشناختی بین مولفه های پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری ، زندگی هدفمند و رشد فردی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (005/0>P). اما بین مولفه تسلط بر محیط در دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد((005/0>P). برگزاری گردهمایی های مناسب و استفاده از مشاورین و متخصین مجرب ، نوجوانان تحت پوشش سازمان بهزیستی، به مسئولین این سازمان پیشنهاد می گردد.

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی منطقه 3 شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 بود. برای تعیین حجم نمونه 30 نفر دانش آموزان مدرسه دخترانه «معاد»، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در گروه های گواه و آزمایشی گمارده شدند (گروه آزمایش: 15 نفر/ گروه گواه: 15 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (1993) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد هیلز و آرجیل (2002، فرم کودک) بود. برای تحلیل داده ها در سطح توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل کورایانس نشان داد که ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان مقطع ابتدایی مؤثر بوده است (01/0>p) ؛ به عبارت دیگر ذهن آگاهی باعث افزایش میزان سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان شده است. میزان تأثیر درمان بر سازگاری اجتماعی 85/0 و بر شادکامی 83/00 بود. با توجه به اثربخشی ذهن آگاهی، از آن به عنوان یک برنامه آموزشی در جهت افزایش سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان مقطع ابتدایی در مدارس پیشنهاد می گردد.